The suspect arrived with a huge heavy box on our gate…

It was shaking wildly and a trace of life could be felt inside it…

She dropped it on our bench and opened it.

There was a creature inside..

It felt wrong but we have to. We got hold of a chain and looped it around the creature’s foot.

It stumbled and walked around crazily knowing `her` fate would be ended in just a very short time…

We waited until daylight was up, prepared to end its life.

Then it began.

I hold on to her neck and with a swift slit to the throat by one of the suspects, it shook violently…

Blood tricked down the knife and into the small bowl i held under the creature’s neck… I thought this would taste good…

It still shook, showing it’s resistance to death..

Then the suspect grabbed her neck, i held on to its feet, and with a silent *crack*, life was gone.

The suspect dragged it all the way inside and tore the victim to pieces…

It tasted good…

Eto ung manook na dinala ni Joy sa house namin sa cavite when she visited us this November. ^^,. Dati everytime na naiinis ako sa isang bagay, tao, hayop o alien, gusto ko na pilipitin ung leeg at ibato sila mula sa taas ng empire state building sa new york. Minsan naiimagine ko na incredible hulk ako na pipitikin ko lng sila sa sobrang galit ko.  Nakaktuwang isipin na ang violent ko pagdating sa mga video games, pero after this special incident…nagbago ako.. promise..

Pumunta si Joy sa house namin and may dala syang buhay na manok. Sa isip ko astig makakakatay na din ako ng manok por da pers time. hehe.. After a day, dahil sa parang poop machine ung manok, napagdesisyonan na katayin na sya. Unang ginawa hinasa ko ung kutsilyo. Gigilitan daw ung leeg. So go ako. Pero pagdating ko dun sa labas, bigla ako naawa sa creature. Ung tipong ayaw mo na hawakan kasi naaawa ka. So aun na, pinahawak sakin ung ulo. Piglas nang piglas si manok. Hanggang sa gilitan na ung leeg nya and tagasalo ako ng duo gamit ang isang maliit na bowl. Galaw nang galaw ung creature pero di pa din dedo daw. So pinabali sakin ung leeg. Di ko kaya. Nagpalit nalang kme ni joy. ako ung naghawak sa paa and sya ung bumali. 

Long story short, masarap ang fresh na katay na manok sa tinola.

Thinking about it, i realized that life is really precious. Di ako nag eemo or anything. Narealize ko na lahat ng bagay na may buhay, napaka precious and mahirap kunin basta basta. Napaisip ko bigla ung sarili ko tuwing naiinis ako sa mga tao sa mrt or tao sa bus na gusto ko na pilipitin ung leeg sa inis. Narealzie ko hindi ko pala kaya. 

Life is precious, yun yung natutunan ko sa tinolang to. 🙂 at masarap. 🙂